Mutasavvıf ve şair olan Yunus Emre 638 (1240) yılında doğmuştur. Mürşidi Tapduk Emredir.
Anadolu Türkçesinin oluşumunda büyük rol oynayan Yunus, dili sanatkârane bir üslupla işleyip Türkçede bir tasavvuf dili oluşturmuştur. Yunusun şiirleri daha yazıldığı dönemden itibaren dilden dile dolaşmaya başlamış, XVI. Yüzyıldan itibaren de bütün Türk-İslam coğrafyasına yayılmıştır. Günümüzde Anadoludan Balkanlara kadar geniş bir coğrafyada Müslüman-Türk kültürünün izlerinin sürmesinde Yunusun şiirlerinin büyük etkisi vardır.
Yunus, ilahilerinde samimiyeti ve aşkıyla derinlikli, akıcı bir üsluba ulaşmış, bütün insanlığı ilahi aşka, kardeşliğe, merhamet ve şefkate davet etmiş, insan olmanın, kendini bilmenin, Cenâb-ı Hakka ulaşmanın yollarını anlatmıştır. Bir kez gönül yıktın ise, bu kıldığın namaz değil diyen Yunusun sevgi temeli üzerine kurulu düşünce dünyası, insanı sevme noktasında kalmayıp Allah sevgisine uzanır. Onun tarif ettiği insan, Hz. Peygamberin şahsında temsil edilen insan-ı kâmildir. Yunus Emre 82 yıl yaşamış ve 720de (1320) vefat etmiştir.